پرش به محتوا

نبرد بارنت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نبرد بارنِت
بخشی از جنگ رزها
Two groups of black armoured knights, mounted and on foot, charge at each other, fighting with swords and lances.
تصویر هنری از نبرد مربوط به اواخر قرن پانزدهم: ادوارد چهارم (چپ), در حالی که تاج بر سر دارد و سوار بر اسب است، یورک‌ها را رهبری می‌کند و ارل از واریک را شکست می‌دهد (راست) واریک توسط ادوارد کشته نشد که در حقیقت به وسیلهٔ نیزه خودش اتفاق افتاد.
تاریخ۱۴ آوریل ۱۴۷۱
موقعیت
بارنت، در شمال انگلستان
نتایج پیروزی خاندان یورک
طرف‌های درگیر
White rose خاندان یورک Red rose خاندان لنکستر
فرماندهان و رهبران
ادوارد چهارم
ریچارد سوم
ویلیام، لرد هاستینگز
ریچارد نویل 
جان نویل 
هنری هولاند
جان دی ور، ارل آکسفورد
قوا
۷٬۰۰۰–۱۵٬۰۰۰ ۱۰٬۰۰۰–۳۰٬۰۰۰
تلفات و خسارات
به تقریب. ۵۰۰ به تقریب. ۱٬۰۰۰

نبرد بارنت (انگلیسی: Battle of Barnet) یک درگیری قطعی در جنگ‌های مشهور به جنگ رزها می‌باشد، درگیری‌ای که میان خاندان‌های انگلستان در قرون وسطی رخ داد، اقدام نظامی، همراه با نبرد پس از آن به نام نبرد تویکس‌بری باعث ایجاد امنیت تاج و تخت ادوارد چهارم گردید، این نبرد در ۱۴ آوریل ۱۴۷۱ نزدیک بارنت و پس از آن در یک شهر کوچک به نام هرتفورد شایر در شمال لندن روی داد.

ادوارد دودمان یورک را در جنگ علیه دودمان لنکستر رهبری می‌کرد که این امر در جهت پس زدن ادعای تصاحب هنری ششم برای تاج و تخت بود، امری که توسط سپردن رهبری ارتش لنکسترها به دست ریچارد نویل، شانزدهمین ارل واریک صورت گرفت، همان شخصی که می‌توانست نقش مهمی را در سرنوشت هر کدام از پادشاه‌ها ایفا نماید، مورخان اعتقاد بر این دارند که این نبرد یکی از درگیری‌های مهم دوران جنگ رزها می‌باشد که به نوبهٔ خود تعیین کنندهٔ بخت و اقبال هر یک از دو خاندان بود، پیروزی ادوارد در این جنگ باعث شد تا برای ۱۴ سال یورک‌ها بر انگلستان حکومت کنند.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]